Bir Dost Daha.....

Bülbülün isyanı,
Acıların akrep yeşili gibi,
Sessizce uğurlarken dostu bilinmezlere,
Sesi hala benliğimdeydi...
Ruhumda yıkarken
Koskocaman bir çınarın gölgesi,
Hep yaşadığımız anlar misali
Doldu gözlerime gözlerinin masumluğu,
Yakar akıttığım dost damlaları yüreğimi... Gülüşün çocuklardan daha mahsun, Damlalarının süzülüşü yaramaz bulutların ağlayışı,
Gözleri yeni açan tomurcuğun en hırçın yaprağı, Bakışların sert rüzgarlara direnen çiçek dalıydı... Hangi sessizliği denesem ,
Hangi çıkmazlara girsem
Haykırışlarımı dağlara da çıkarsam ,
Hangi geclerde sınasam yanlızlığımı ,
Hangi ele uzatsam da ellerimi ,
Yakalar karanlığı seven baykuş misali ,
Sensizlikden doğan korkularım
Zamansız rüyadan uyanmış Dostluğunu...
Akşamın teline vuran yakamozlar
Sessiz dereler misali mechullere gitt seninle..
Gözümde batan dost güneşinin gölgesi,
İlk yanlızlığım, sevgilerimin bekleyişi,
Karanlıkların telaşında bir
Can Dost daha gitti...

ekleme: 10-08-2002, 22:18